Bu Şehirde Saklanır Hüzünlerim
güz kokusu
sevinçli yüzüme doluyor
duygularımı çiçeklendiriyor
avunduklarımı terk ediyorum
köprüden seyrederken istanbul'u
ahh ,
hançer yarasıdır
umutlarımı boşa çıkaran tebessüm
kalbim üzgün
ağladığımı bilmez kalabalıklar
en uzak semtlerine kaçarım şehrin
yaralarımı sarar
güz güneşi
yağmurları kovalar
el ele tutuşmuş martılar gibi
sevinçlerim
lityum çiçeği merhaba
ellerime bak
yas tutmayacak
Leyla hüzünleri konmayacak
adımı bu mavi şehir saklayacak ...
..yalnızlıklar her zaman duygu güzellikleri üretmiyor ne yazık ki keşke hak etmediklerimizi yaşatmasa hayat bize ..
..yalnızlığı vurmuş anlık ilham hoş betimlerle hoş şiir teşekkürler...