Bu Şehrin Yalnızlığı

Şehrin yalnız sokaklarında arşınlıyorum.
Sensizlik çekilmiyor.
Arnavut kaldırımları ve ben.
Evet!!!
Ben diyorum.
Anlıkta olsa yolladışım kaldırımlar..
Gittiğin bu şehirden,gözyaşı ardında kalan.
Bardaktan boşalırcasına yağmur .
Sığınacak kuytu bekleyişinde ben.
Sokak lambaları pusulam
Yalnızlığımla sen.
Soluğum kesiliyor,
Dar geliyor ruhum,bedenime.
Yüreğim lodos yimiş,
Martılar üşüşüyor üzerime.
Oysa:
Saydamdı sevdam
Kusursuzdun ,terkettiğin yüreğimde.
Dilimde hala senli sözler.
Yokluğun üşütüyor...
Sen kokuyor,
Kokladığım çiçekler.
Adını gülmira koydum aşk bahçemin
Sevgim kadar asil,
Ruhum kadar berrak...
Gecenin üç-beş nöbetlerinde
Özlüyor bu yürek seni
Yalan değil!!!
Gel be gülüm ,gel gülyüzlüm
Hasretin bağrımda derin yara
Dinmek bilmeyen acıları,
Sızlatıyor
Körbıçağın hoyrat saplanışları...


YALNIZLIK DEĞİL KORKUM,VARLIĞINLA YALNIZ KALIŞIM TÜM KORKUM...


08/09/2009
İZMİR