Bu Sevdaya Sınır Çizemiyorum

Yeminli şiirlerim var bekleyen
Abdest almadan yazamıyorum
Kaç kişi kaldı ki kalbi tekleyen
Bu aşka bir mezar kazamıyorum

Sırra kadem bassam gökler incinir
Ay hep mavisada sevdamı bilir
Sorarım bir gönül nasıl sevilir
Gönlü kaf dağında gezemiyorum

Hatırına beyan meyan okurum
Aşkını ebedi cana dokurum
Yoluna bin defa ışık yakarım
Bu sevdaya sınır çizemiyorum

İşgale uğramış ömrüm ziyanda
Yüzüm gülse bile ruhum figanda
Hayali bir yanda resmi bir yanda
Mahkum gururunu ezemiyorum

Taşıdığın şu can mihenkte durur
Hasreti her gece kalbimden vurur
Düştükçe damlalar göz ferim kurur
Ayları günleri sezemiyorum

Ağırdır lisanım hal bilmezine
Bedenim ruhumdan ayrı tezine
Toprakta bu aşka güller özene
Canımdan canını çözemiyorum

Hedefe varacak yay ile okta
Belki bu son hudut belki son nokta
Filiz'im diyor ki; sevmişim yokta
Namluya kurşunu dizemiyorum