Bu Şiir Kafa Patlatır

Benim en iyi dostum bir mauser, 

Gözümle bir Amerikan askeri düşürüyorum, 

Ne İsrail ne Rusya ne de Çin var ardımda, 

Ben tek milisli bir terör örgütüyüm, 

Değerleri fabrikatörler tarafından satın alınmamış, 

Atom bombaları fışkırıyor tükürüklerimden, 

Kahpece öldürmek ilkelerimize aykırı, 

Bu yüzden önce selam veriyorum, 

Ardıma gök gürültüleri toplanmış, 

Sisteme karşı çıkmanın bedeli tırnaklarımda, 

Saçlarımı zifte batırıp çıkarttım, 

Uluyan kurtlardan aldığım istihbarata göre, 

Yakınlarda çatışma var, 

Tek başımayım, 

Onlar kadar tehlikeli değildim oysa, 

Ben illegaldim, 

Onlarsa legal, 

Haraç toplarken insanları mutlu edemem, 

Veya sağdaki sıfırları yok sayamam, 

Aç çocukları ve evlatları karnı deşilerek alınmış anneleri, 

Yok sayamadığım gibi, 

Kitaplardan bir terör yuvası yaptım, 

Fasulye sırıkları üstünde bir bahçe yaptım, 

Bunlar hormonsuzdur çocuğum, 

Burada yüzüne bir ışıma gelir üşüyen güneşin, 

Gökyüzünde milyonlarca kum tanesi var, 

Benim gecelerim Maykıl'ınkinden daha aydınlık, 

Ve gökteki yıldızların sayısı, 

Amerikan bayrağındakinden daha fazla, 

Ben bir bilinmeyenli denklem kargaşasıyım, 

Hayata bir kelimeyi öğrenmek için geldim, 

Sayıları bir ağaç kavuğunda uydurdum, 

Süper Nova patlamasına benziyordu sıfır, 

Kapitalizm bana bir ev almayı öğretti, 

Sonra bir kadın satın almayı, 

Tek taşlı bir alyans yüzükle, 

Sonra onu aldatmayı bir birayla, 

Bir gün onu, ben televizyon başında uyuklarken, 

Beni öldürmeye çalışırken yakaladım, 

Alnımdan kan akıyordu, 

Beynimde binlerce mermi, 

Ölmemiştim ama yaşamıyordum da, 

Sonra bedenimden sıyrıldım, 

Bir açlık yarattım insanları korkutmak için, 

Yer altında yaşamaya başladım, 

Burda sadece ruhlar beslenebilir, 

Ve bir bir emdim eşyanın ruhunu, 

Ve bombalar patladı, 

Ve şunlar duyuldu, 

Ve gol ve gol ve gol ve gol...