Bu Şiir Sona Ermeden Gel

bugün gel
seni senle bekliyorum ne olur ,
ne olur bugün gel .
bugün hazırım
tüm bilinmezliğimi bir sonuca bağladım ,
tekrar anlamsızlaşmadan gel .
yarın çok geç olacak ...

boynu bükük ağacın altındayım ,
ben boynumu bükmeden gel .
gizli bahçemde kırk adım attım
ve kırk bilye yuvarladım ;
kırkbirincisi yere düşmeden gel .
sana sensizliği anlatabilsem ...

bugün gel
sana izmirden kalma bir gün sunacağım
güvercinleri kanadına takıp
boynu yazmalı güvercinleri ,
güneşle ıslatacağım seni
ve kurumak istemeyeceksin .

bugün gel vakit kalmadı
artık okyanusu duyamıyorum,
gözlerinden dökülen okyanusu
ve yalnızlığım toprak kokuyor, başedemiyorum .
gözlerimi kapamaya korkuyorum ,
karanlık çökmeden gel

bugün gel
bıktım haberin yokken sayfalarca seni aramayı
herşeyi karalıyorum da bir tek adını ...
belki yarın kaybolacağım;
zoraki bir kalem bu çılgınlığa dur diyecek !
o yüzden bugün gel ,
bu şiir sona ermeden gel .