Bu Şiir/ Sürgün

Bu şiir suya yazılacaktı,

Adı bahar olacaktı,

Geçit vermedi kovuklar,

Dereler çağladı hasretinden,

Bendini yıktı ırmaklar,

Kurumuş dallara saklandı,

Zamansız uğrayan mevsim,

Hüznümün ortağı oldu,

Kıraç rüzgarlara takılı mısralar,

Göçe hazırlandı kimsesizliğim,

Eski yaraları deşercesine gizlediğim,

Tenime mıhlı dertlerim,

Gözümde öksüz büyüttüğüm,

El değmemiş mahçup tebessümlerim...

Bu şiir dağa yazılacaktı,

Adı sonbahar olacaktı,

Kuytu yollarda ıssızlık iç geçirdi,

Fırtınalar dağıttı önüne ne kattıysa,

Çolak fısıltılarda rüzgâr derde düştü,

Sessiz yağmurlarda raftan indi anılar,

Dünden kalan sarı yapraklarda,

Dinmedi solgun ızdıraplar,

Omzuma konan kuşlar söyledi,

Kanatlarındaki yalnızlığın bestesini,

Gençliğim inledi dönek kar tanelerinde,

Ve tılsımsız akşamların heyulasında...

Bu şiir göğe yazılacaktı,

Adı ilkbahar olacaktı,

Tapusuz iklimlerde,

Bulutlara hazan çöktü,

Geceyi boyarken maviye,

Gök gürledi şehrin isyanına,

Yıldızlar kırık bir sevdaya öykündü,

Saklı tebessümlerde incindi nasipler,

Yetim sabahlarda kaldı bahaneler,

Nadasa durdu,

Gafil avlanan kasvetler,

Tabiri caizse kapının ardı gurbet,

Silbaştan yokluğunda,

Aleni sabahlarda,

Yanı başımdakine hasret...

Bu şiir kalbe yazıldı,

Ben çekerim dedi gönül,

En acısından,

Veresiye umutlara avuç açtı hicran,

Bağdaş kurdu sensizlik çatı katıma,

Kibrin salıncağında sallandı suallerim,

Takvim yapraklarına küstü yarınım,

Son şansını da yitirdi aşka intizarım,

Nafile bekleme artık,

Kapat perdeleri,

Bu şiir sana yazıldı,

Belki de hiç yazılmamalıydı,

Adı sürgün oldu...