Bu Son

yine husran yıne göz yaşı doldu avuclarım
bılıyordum bır hayalden ıbarettı yaşadıklarım
ruzgarda savrulan sacların mısalı
savrulacaktı butun duyguların butun hayallerım
kahretsın hep korkularımı yaşıyorum
ümıtlerım kuflenmış sevdalar yalan olmuş
terk edılen ben bırakıp gıden hep sen oluyorsun
baka kalıyorum ardın sıra
goz yaşlarım hep ıcıme damlıyor kor mısali
zor olan her şeyı yaşıyor garıp gonlum
kapalı kapılar ardında sevdalarım
artık sevmek yok omrumce
ve artık ozlemek yok hıc bır şekılde
veda etmeyecegım bu kez gıdene
hoş geldın demeyecegım artık gelsende
davetsız bır mısafırdın şu garıp gınlumde
ansızın gelıp gırı verdın ıcerıye
depremler yaşamış.durulşmuş yuregımde
ve ansızın cekıp ggıdıyorsun fırtınalar bırakarak
kalan en son umıtlerımıde yanına alarak
bu son savruluşum du son kanışım ve son yanılışım