Bu Sürgün Bitmez

Yine vurdu en derinden yokluğun
Kederler ansız gelir zaman seçmez
Ne ilaçlar çaredir ne de hekimler
Sen gözlerini sürmezsen bu yara geçmez

Yalnızlık kuşatmış bir şehrin sokağında
Seni anlatan delifişek bir ıslık dudağımda
Ne rüzgârlar elverir ne de saatler
Sen yollarıma çıkmazsan bu sürgün bitmez