Bu Yürek Benim

zaman zaman gelir keder içime
beklemeden nedensiz aniden
bir yılan gibi çöreklenir birdenbire
zehrini akıtarak yavaş yavaş
sanki dersin dağları bir sis kaplamış
belli belirsiz sislerin ardında bir ışık
yitik umutlar
yitik sevgiler
içim paramparça
gönlüm ah çeker

bu yürek benim
aydınlığın özlemini çekerek
gülüşün açlığını hissederek
çarpan bu yürek benim
onu ellerimde taşıyorum
sunuyorum mutluluk denizine
koy veriyorum dipsiz sulara
mutluluk içinde yüzsün artık diye