Buğulu Bir Mektup

Ne Asi kadar gururlu olabildim şu hayatta
Ne de Demir'in soğuk ve sert tavından sıyırabildim kendimi,
Aklımı zincirledim sana
Yüreğime ise ramak kaldı
Bana atacağın bir adımda benim nefesim
Ellerim az biraz uzağında biliyorum
İstesem dokunurum sana
İstesem bir kıvılcımı yangına çeviririm şu anda
Biliyorum, bir göz kırpışı kadar kısa sürecek hayatıma karışman
Kirpiklerim ıslanacak,
Gözlerim buğulanacak
Sen, o buğuda, ismini yazacaksın yüreğimin camına
Yazacaksın ki her bakışında okuyacaksın bende olan seni
Ben de ömür boyu gözlerimin buğusunda bir yâr taşıyacağım
Uyurken bile onu koruyup kollayacağım
Elimi uzattığım her yerde bir çiçek belirecek sonra
Yüreğimle neleri güzelleştirdiğimi kanıtlayacaksın bana
Sende filizlenen tomurcukların arasından kokular saçılacak etrafa
Avuçlarıma yayılacak sıcak bir bahar sabahında
Bahar yüreğinde,
Elim yüreğinde sevgili
Adımlarım ise sana doğru
Karşılaşacağımız o lalezâr nerededir bilinmez
Ama ben ellerimde misk kokulu papatyalarla
Ruhuna karışmaya hazır
Seni bekliyor olacağım
O papatyaların beyazına kuşanan tebessümümle
Sana koşacağım...