Bugün Eski Bir İstanbulum

bu gece şiir yazacağım
çöpe atacağım kanlı yanlarımı

sarhoş olmayacağım
içmeyi bildiğimden değil
bir yudum hüzün yeter

bu gece sileceğim
seni düşlerimden
bir Haziran yalnızlığında
kutsayacağım başını
kurşunlayacağım
en ağır intiharı
sensizliği doğuracağım senden

ihtiyarlamış hiç bir duygu
girmeyecek kapıdan
kuş sesleri zil çalmayacak beynimde
her akşam 7'yi 5 geçe
çiçekli penceremin
yağmurlarında yıkanacağım
vuslata salmayacak özsuyunu
tomurcuklarım

yüzyıllardır
duruyor yalnızlığım
küflü bir küpün gerdanında
renkli kartonlarımı
astım duvarlara
bir akşam vakti
med cezirlerdeyken Tusso.......
*
ölümlerimden birini seçtim
çizdiğim çiçekler,çakıl taşları,
renkli yanar dönerlerim,
hayallerimin çocuğu,
tan ağarıncaya kadar
kanıma karışmış izmarit
anılar mezarlığında
ne işim var benim......

gözlerin çirkinlikten
dudakların sevgisizlikten buruşmuş
lanetini üzerime saldın Madrika
diplomalarını çoğaltırken
örselenmiş koltuk altında
kötülüğünün kehaneti bulaştı gözlerime
gülümseyen her kar tanesine
çözerken düğmelerini
uçurum açtın yer küreme
ıslah olmadı beynimin kıvrımları
çalışmaktan pelesenk loblarım
bir cama hapsoldum
insan suretinde
duygularımı kara kaplı ellerinle sağdın

erkek olmaktan
başka şey olmayan
hiçlerin karşısında ki
anlamsız sevda nöbetlerimsin
Madrika
ve gördüm ki
ezan sesinden başka ses
duymuyor duvarlarım
aşkın ithamlarına tanık
buruşuk kağıt parçalarının
can hıraş çığlıklarındayım

şizofren belirti gösteren
ne kadar göz varsa
sildim hayatımdan
karanlık sularda yüzdürmem
gemilerimi
gönlümün kıvılcımlarını
parmaklarımla yakarım
bir tutam menekşeye adadım ömrümü
renkli ipler astım...
hayatımın dizginlerine
*
kör bir küpün içinde
bebek gülüşlerim
hınçlarımla dolu anılar
en okkalı küfürleri savurdum geceye
geleceğin Okyanusunu
kıyıya çektim
bozuk kırık küreklerimle...

bugün dönme zamanı
Yedikule zindanlarının
türküsü var usumda
Yerebatan sarnıcının
küflü sularında kör bir hayalim
bugün eski bir İstanbulum

04.Mayıs.Salı..ANKARA...ANKARA