Bul Beni

Yokluğun kadar yakındım sana
Ellerin kadar sıcak
Yüreğin kadar soğuktu gözlerin
Hep yanımda yüreğimdeydin ama
Sen bunu hiç hissetmedin
Sebebini sormama gerek yok
Sen zaten hep yükseklerdeydin

İnsan ağırlığınca
Gül koktukça değerliymiş
Geç öğrendim
Suyun renksiz
Havanın tatsız olduğunu
Bunları düşünmeye
Farketmeye pek vaktim yoktu
Çünkü tepeden tırnağa
Aşıktım sana

Hayat kısacık yolda
Uzun uzun sürüklenmekmiş
Nefes aldığını sanıp
Yaşamaya devam etmekmiş
Yalnızlığı hiç katmıyorum
O zaten kangren olmuş
Sonunu bekleyen hasta gibi
Ağrılarımla inliyorum
Aldım gökyüzünü tepeme
Sonsuzluğa gidiyorum

Portakal ağacı misali
Yaprakların arasından süzülen
Güneş gibi
Bul beni..