Bülbül Göçeylemiş Gül Harâb Olmuş

Lisân-ı hâl ile derdimi döktüm,
Deryâlar almadı o yâr duymadı.
Mim koydum kâlbimi kökünden söktüm,
Saldım kapısına zinhâr koymadı.


Hicâb duyar vallahi anlatamaz,
Ağzı varsa dili yok bu gönlümün.
Sündüs döşekte billahi yatamaz,
Yâr elinden derdi çok bu gönlümün.


Hasret çeşmesinin suyu kurumuş,
İç desen de zehr-ü zeber içilmez.
Ayrılığın sam yelinden zorumuş,
Geç desen de bu sevdâdan geçilmez.


Nasıl sundu hiç sönmeyen bu közü,
İçin için yaktı beni bitirdi.
Unutmuş yâr bana saldığı sözü,
Aldı beni Kafdağına götürdü.


Gülistân tarümâr hazâna kalmış,
Bülbül göç eylemiş gül harâb olmuş.
Bizim hesabımız mizâna kalmış,
Can bedenden uçmuş gör türâb olmuş.