Bulutlarla Bir Kavil

_kim önden giderse rüzgârlara kapılıp
hani bir yağmur mevsimi kadar sonra dönecekti
bağışlanmaz günahları var ki yazmadı kalem
cehennem ateşlerinde kaldım bozbulanık
o lanetli yaprakları koparıp attım defterimden

_ kahrolsun bu firak
karatepe'nin omuzbaşlarından sel olup aksın da yol yol
kargasekmez'de ıslaklıkla göğe yükselen
hani en çok üç yağmur vakti kadar sürecekti ayrılık
ardından sana uzayan rengarenk bir gökkuşağı bırakıp

_işte ufuklarda oynaşan bir sürü kuklacı bulut
işte gel bu güz yağmurlarında bir yele takılıp
boranlarla karıştırma bu hayali artık
sicim gibi yağda bitsin bu kazalar
ne olur sanki bir yere gitmezse insanlar

_bak yine mevsim hazan
çınarların gölgesi göğe uzamış narin ve şık
eller duaya açılmış çenekler uçuşan
dallarında tohuma kaçmış tomurcuklar
kastın bana mı çatal kırığı yıldırımlar

__sin'de olsam da kavlimiz kutlu
bil ki bir yağmur vakti kadar daha beklerim bulut
o kadınla birlikte gibi mutlu
getirsen onu ne olurdu sanki
ya da bu yağmurlarla beni de götür