Burjuvaya Nasihat 1.bap - Üç Bıldırcın

Geldi üç bıldırcın, kondu pervaza...
Sarışın çürük sıralardaydılar,
Ufacık yürekleri vardı,
Zamanın aralığında çın ! çın !
Kocaman umutlarla yaşıyordu
üç bıldırcın...
O kadar büyüktü ki gözleri,
Kanatlarındaki
Yaralara rağmen uçmayı biliyorlardı,
Ne vakit bu zindanda bir ışık görseler
-Gözleri elmas gibi parlıyorlardı -
Kaybedilmiş ümitleri vardı hepsinin
Yürekleri,
Kemikten kırmızı bir tepsinin
İçinde canlandı,
Bir vazo sallanıp yuvarlandı.
Nida gözleri ağardan ağara yaşlandı
Bıldırcınların...
Sonra, Gelin dedi bir gardiyan zavallı bıldırcına,
''Gurbette gözlerden ırak acı acına'' yem koydular önlerine,
Bir çay demlediler,
Dipçik darbesiyle ölüydü bırdırcınlar, ser-sem-di-ler... !

Fakat her şeye rağmen,
Umutluydular
Gelecek güneşli günlerin aydınlığına uzaklardan,
Bir vazo sallanıp yuvarlandı
Uçtu üç bıldırcın, fırladı camdan...

--------------------------------------------------------------------------------
Akıbet-i intihardan 12 akşam evvel, şunlar geçiyordu aklımdan...
--------------------------------------------------------------------------------

Diyordum bağrımdan, bir yanardağ gibi sıçrama fikrime,
Aklım kül olurken, gönlümle konuştum kendi kendime;

-Sen kendi zindanını taşıyorsun, efendim!
Kendi kendine takmışsın zincirini,
yoksa -''akıl bu''
Kim engelleyebilir ki düşünceni...
Ölü gibisin sen,efendim
Ölü gibi karanlıksın,
Ve avlanmakta benziyorsun tıpkı bir balığa
Ve muhtacım diyorsun bir zindan karanlığındaki aydınlığa...
Uslu durun efendim, layıkıyla savaşında !
Hem sizde biliyorsunuz;
-Ölmek zafer midir? savaş meydanında...
Kafesteki baykuş gibisin, sen
Ver korkarım ki,
Kendi zindanını taşıyorsun, efendim
Kendi kendine takmışsın zincirlerini
Yoksa -''akıl bu''
Kim engelleyebilir ki düşünceni...
Sen güvercin gibi bir folun içindesin, efendim
Güvercinin mağlubiyeti içindesin... !
Galiba sen çoktan pes etmişsin, efendim
Senin bu zat-i haline gülüyorum,
Ve zindanındaki halini görüyorum,
He hey! benim tembel güvercinim,
Sen olabildiğince hürsün efendim !
Sana bir damla aydınlık bile yeter,
Yeter ki,
Uçmayı bilsin göğüs kafesindeki mücevher... !