Bütün Şairler Yalancıdır

bütün şairler yalancıdır.
ipliksiz tesbihin zikrinde
cezbeden öte dökülür sancıları

-ah hüznünü gazelle süsleyen hazan
oysa biz yaralarımızı gösteriyorduk-

ve ne kadar önemliydi yalanlarımızın
lirik olması, didaktik olması
anasının nikâhı olması

bütün şairler yalancıdır
müstesnâ bir ölümü sırtında taşıyan yokuşa
methiyeler dizen dudaklar yalan
yalan her paragraf başında ölümü besleyen
hayatlar yeşerten meseller

-ah ölümü müjdeleyen son bahar,
son çiçeklerini devir rüyalarıma-

ve ne kadar önemliydi
kakafonik olmaması
ritminin olması
kelime tasarrufu olması
nihayetinde yalan işte
yalan beyim, yalan güzel bayan
yalanda tasarruf mu olur
etmeyin efendim
nasılsa kefenin cebi yok

oysa kimse bilmiyordu, biz intihar ediyorduk. Çoğalsın diye rüyalarımızdaki jilet kesikleri, düşlerimizi yatırıyorduk arabesk giyotinlere ve daha vâhimi başka intihar çeşidi de bilmiyorduk.

kanama sürsün diye yazıyorduk...

-ve fakat inan bana sevgili
ölümden güzel gülüşün var-