Büyük Şehir Kadını

taksim gibi gözlerin
gecelerin buz gibi soguk ve ezik
gündüzlerin bir okadar boguk ve uzak

az ilerisi
şişli. dudakların,
sayısı yok gelip gecenin
ne selam verilir yenilere
ne de bir tebessüm dünküne.

gerdanında asılı çift kolye
birisi fatih sultan mehmet
birisi bogaziçi
deniz durmaz akar biraz gelgitli
her kadeh sende bir fırtına gibi

beyoglu bedenin
labirent gibi kıvrımların;
sana her bir adımda karşıma cıkan.
arkamı dündügümde tekrar sil baştan.

biraz aşagısı zincirlikuyu
girmeden topragın içine
hissedemem seni.

istanbul gibi kadınsın
ne git dersin gelene
ne de dur dersin gidene.

istanbul gibi kadınsın
uzaktan bakınca mucize
biraz tanıyınca bir okadar kahpe...