Büyüme

Utanıyor bir ağaç kendi yapraklarından
Gökyüzüne sığmıyor küçük yıldız
Su tanımıyor artık kendi dökülüşünü
Çalıp gidiyor zaman çocukların gülüşünü

Annem hamur mayalıyor
Ben buğday büyüyorum.

Bir çiçeğe su versem belki ışır gözlerim
Sarmaşık gibi yürür umudum yüreğimi
Yanarım, yandıkça külümde güller büyür
Bir küçük bahçeye dönüşür bütün ömrüm

Annem süt kaynatıyor
Ben esmer büyüyorum.

Gülün yaprağı ile bahar avunuyorum
Düşüyorum bir avuç kum ile ıssız çöle
Her şeyimi gölgemle bölüşüyorum
Belki de bu yüzden çok üşüyorum

Annem biber kurutuyor
Ben acı büyüyorum.

Barış Çelimli