Büyüme Evladım

sadece iki kelimeyle
yıkmak istediğim duvarlar var
iki kelimeye
bir merdiven

açık ve sarih
bozkırın kahveleri
sislerden mahrum
kurtlar kadar aç bir sessizlik

şeffaf bilyalar
içinde kar beyazlar
iki el iki kanat
havalanır maziye

yel değirmenlerinin
sırtına binip
fethetmek derinleri sen
buraya yakışmıyorsun!

un torbası taşıyan
melekler
sabahın körü be gözüm
bekliyor evde yavrular

kapatıp perdeleri
karartttığım odalarda
aynı ayın bir diğer yüzü
çıkarır bana peçesini

çocukluk
bir kuyrukta beklemektir
anlar bunu çocuk
bir zaman

korkarsın büyümekten
haklısın, haklısın
yel değirmenleri
ezer buğdayları

ne uzay
ne fetih
ne kanat
ne de ay

17.04.2013