Büyümek İçin Yaşarsan Büyürsün
Bir kadını okşarken boşlukta tanıştım avuçlarımla
Katiliydiler ruhumun
Ve bir katili anlamakla geçti hayatım 
Ben şiir yazmak değil
Şiir olmak istiyorum dercesine sürükleniyordu şairce
Ve her kitabın ön sözüyle bitiyordu gün zamanı 
Öğrenilecek aşk kalmamıştı gökkuşaklarında
Bir kadının göğüs uçlarını sömürürken tanıştım dudaklarımla
Ölen çocukluğumdu.
.../...
Hiç tanışmamıştım babamın şefkatiyle 
Belki o bir andır 
Kendime ait kırk yılı öldürdüğü için döktüğü gözyaşlarında
Belki o bir andır nefretimden kurtulduğu 
Onu affettiğim o an
Bir salı günü tanıştım Pazar tezgahlarıyla
Ödünç bir tezgahta veresiye bire alıp ikiye satmayı öğrendiğimde
Yedi yaşındaydım 
Yedi yaşında öğrendim varlığı 
Ve öldürmeye başladığımda yedi yaşındaydım yokluğu 
Yedi yaşında bıraktı annem ellerimi hamam kapılarında 
Ve ondördümde girdim karı koca kavgalarının arasına
İlk dayağımı yediğim zaman ilk tercihimi yaptığım zamandı 
İlk tercihimin yanlışlığını bugün anlıyorum hayatımda 
Belki o bir andı 
Susmalarımın sebebi hayata
İlk kız arkadaşımın yanlış tercihi olmayı başardığımda onaltı yaşındaydım
Ve ilk öpücüğün kutsallığını taşıyorum hala ruhumda 
İlk aldatılmam defalarca tekrarladı kendini durmadan 
Elbise değiştirerek çıkan aynı yalanlardı farklı yüzlerde
İlk defa büyüdüğümü bugün fark ettim 
Her gün öldürülen çocukça bir ruh kanıyordu etrafımda 
İlk defa şeytan yanıma yanaştığında 
Altı yaşımdaydım bir bayram namazı sabahında 
Camide uyuya kalmıştım dedemin yanı başında 
Ve bugün anlıyorum her insan kendisinin şeytanıymış
İlk sarhoş oluşum babamın merakımı gidermesi
İlk sakal traşı oluşum yüzümü doğradığım ilk an
İlk gözyaşım babaannemin abimi götürüp beni bıraktığı
Annemin ilkokulda sınıfı terk ettiği zamandı 
İlk hayal kuruşum mahalle çocuklarının misketlerini topladığım an
İlk balıkla tanışmam abimin tuttuğu sazanı koyduğu bidondan düşürmemdi suya
İlk hırsızlığım bir ufuk çizgisinde öldürmekti günü 
Kendimi yapayalnız hissettiğim zaman
Ve ilk defa sevdiklerime hayır dediğim zaman 
Sevilmediğimi anladığım o andı belki de . Hayatımda nefret ettiğim bir an
Ve her ilki bugün toparlıyorum geçmişimden
Her okuduğumda bu cümleleri hatırlamak için 
Zamana borç vermeye gelmiyor hayatı 
Bugün daha farklı bakıyorum yorgunluğuma 
Her ilkin ardından yeniden başlamalı insan yaşamağa
Her son en sonunda bir ilke dönüşüyor nefes aldıkça
Ve bugün anlıyorum
Her bir son birbirine benziyor / Mutlaka geri dönüyorsun
Öldü bildiğin çocukluğuna 
Yada her ne varsa hatırlamak istediğin anlara
Mutlaka ulaşıyorsun doğruya / Katilini bile anlıyor insan
Geleceğe bir maske beğeniyor geçmişinden 
Çırılçıplak bir manzaranın seyredeni veya yaşayanı olabilmek için...
