Buyurun Sofraya Davetlimsiniz

Eee!Hadi buyurun soframa davetlimsiniz,
Yaratan ne verdiyse afiyetle yersiniz,
Menüsü fakir olsada gönlü zengin der,
Bir güzel beni mutlu eder gidersiniz...

Menüm çok açık,evet açık büfe,
Başlangıçta çorba meşhur çorba,
Anadolunun vazgeçilmez zırnık çorbası,
Ara sıcak olarak ısırganlı puf böreği,
Ana yemekte var zukkumun kökü,
Salata olarakta deve diken göbeği,
Tatlılardan feleğe bastı tatlısı,
İçeçeğimiz Adana'dan acı acı şalgam suyu,
Hadi buyurun size Anadolu mutfağı.

Bizde kültür böylemiydi?
Nasıl bilirsiniz sofra adabını?
Yok efendim çatallar niye sağda,
Olmadı kaşıklar neden yukarda,
Yemekleri yiyor efendi bey,
Beyenmez birde laf eder nimete.
Yok arkadaş bizde böyle değil?
Gelirsin efendice eve,
Karşılanırsın güleryüzle,
Karşılıklı hoş selamdan sonra,
Oturursun adabıyla sofraya,
Yersin afiyetle,
Önüne her ne konursa.
Edemezsin nimete hakaret,
Adabı olan yapana çektirmez eziyet.
Biz böyle gördük atamızdan,
Yemekten sonra hoşça selamet.

Utanır oldum onları izlemekten,
Atalarım görse,
Çıkmak istemezlerdi topraktan.
Bumu kültürünüz,
Bumu yemek yiyişiniz,
Para için mi bu yaptıklarınız?
Hayret yazıklar olsun size,
Sırf para uğruna kültürümüzü satanlara.
Yav altı yaşındaki oğlum gülüyor halinize.
Kiminizin baldırı çıplak,
Kiminizin aklı kısa,
Sizi oraya çıkaranda hata.
Sizin yerinize oğlum utanıyor o yaşında.
Kültür bumu diyor bana,
Hani sofrada konuşulmazdı ya,
Yenirdi tabağına ne konursa,
Niye çarpıyor tabağı sofrada,
Söyleyecek söz bulamıyorum o'na,
Utanır oldum insanlığımdan ya.

Arakadaşlar benim menümde bunlar var,
İsteyen afiyetle yer,
İsteyen çekip gider,
Gelecek nesile kimse karışmasın,
Bunlar böyle olduğu sürece,
Bu minik yürekler benim aklımı yer.
Kiminize acı gelsede bu sözler,
Hakikatte bunlar birer acı gerçekler.