Büyüyorum
İstilaya uğramış yoksunluğu cümlelere yükledim
Noktalar isyan ettiler
Dizeler çaresiz
Gözlerim cennetine varan mabedimdi
Harabeler şimdi...
Adını yüklediğim özneler kızgınlar belki de bana
Umrumda değil
Sevdim ya...
Artık cümlelerim kimsesiz
Şiirlerim yitik
Viran olmuş bir şehrin ayak izleri görünen şimdi
Acımıyorum kimseye,
Artık kendime bile...
Büyüyorum yokluğunda,
Çocukluğum rüya artık bana.
Hiç büyümemi istemezdin ya,
İnadına büyüyorum yokluğunda...
Büyüdükçe yükümüz de ağırlaşıyor.güzel di.