Buz Gibi

Ayazında zemherinin
Kapıları kapalı sımsıkı kalbimin
Giydiği kepenek kar altında aşkımın
Buz tutmuş nefesim
Ocaktaki son çalı çıtırdayıp körelmeden
Fark etmeliydim gittiğini
Geç kaldım bak yine
Göremedim her şeyin bittiğini
İçimden çıkıp gitmiş ruhum
Canım yanmıyor
Ve üşümüyorum
Dondu zaman
Sesin çağırıyor beni
Avuçlarında eriyen kar gibi
Damlıyorum
Yüzümde tatlı bir huzur gülümsemesi
Çocuklar şarkı söylüyor
Ayazında zemherinin
Ölüyorum
Ölürken buz gibi ellerim
Buz gibi evim
Avuçlarında eriyip yeniden donuyor kalbim
Buz oluyorum
Ve
Buz gibi seviyorum.