Buz Yüreğim

sırası geldiğinde bu kırık düşü yaratacağını bilmeliydim
içtim... şişelerin dibini bulurken boşalan ruhumun hayellerine
kapılıp giden suretlerini çizdim boşlukta
söyleyebilir misin ardından devrilen kaç şişe unutturur seni
kaç anlamsız sevda söndürür içimde yakıp gittiklerini
ağladığım uykusuz geceleri yazdığım dizeleri kim anlar sen gibi


bir gün anlarsın umarım bana yaşattığın o soğuk sessizliği
kayıp giden yıldızlar misali yok olup gidişini
beni benden alıp buz yüreğimi anlatırsın belki
sitem dolu , hasret dolu , ıslanmış dizelerimi
hadi ben gittim şimdi , sensizlik ölüm gibi...