Buza Batır Yüreğimi

---






Alnımdaki kavganın tek tesellisi sendin
Şimdi deli bir fişeğe sür beni
Namlusu kırılsın gözlerindeki tüfeğin
Ağlasın içimdeki barut kokulu zemheri



Kurulsun adın dilimin en leziz yanına
Y a d a
Sana söz diye biçilen yere
Sen bana yeniden es delice bir lodos ıslığında




Ayrık otları belirsiz bahçelerin
Her söz sana dairdir her lisan sen üzre iken
Sensiz anlamı yok şimdi tüm lehçelerin




Şimdi buza batır yüreğimin ateş b/ulanan inzivasını
Öylece sana buzul yanımdan eriyeyim
Anla halden öteyim, oku içimin sızısını

Sensiz geçen saatleri zamanın göbeğinden süzdüreyim
Bir kaç salise türet ömrümün harmanından
Ben yok olmadan daha sende ölmeyi yüce dergâha bildireyim



Durup yeniden sana olan serkeşliğimi irdeleme ,
Mateme bulanıyorum her ne hikmetse
Çoğaltıyorum her romanın acıtan tarafından yazdıklarımı
Dilimin zulasından nice şiirler iltica etmiş ‘'sin'' yerime
Ben öylece mısra mısra kalemin mürekkebinden adına kanıyorum nedense



Kırmızı bir halıdan geçti ruhumun topukları
Sonra güneşi doğurdu ayak parmaklarıma değen toprağın rahmi
Aşkına doğrulacak kaç harf çaldım bilsen
Kaç çürümüş takvimin sayımından gün
Kaç yılın aritmetiğinden ayları ömrüne hırsızlık ettim söylesem




Çocukluğumun gözleri asıyor masum ağlamalarımı geçtiğin sokaklara
Çığlığıma düşürdüğüm cenin yanımı örttüm ve hayıflandım
Sevdamıza sızan harf devrimlerini nice zamandır sessizliğe gömdüm
Adını bilemediğim bir şarkının lisanını yeniden sen diye ezberime ördüm




Masaldan habersiz çocukluğumu oyalandır k/af dağında
Ellerime ekilen çamur oyunlarını yıka nefesinle

K
i.

Annemde öyle yapardı




Şiirlerin tırnağı kırılıyor ben sana güzel söylemleri mısralara yüklerken
Boşluğun orta tarafında gezinen mürekkepleri topla gel efsunlu ellerine
Derin bir mananın alın çizgisinde kalemi tuttur parmaklarıma
İçli içli şiir yazayım ve üşüyeyim gözlerine

A n l a ben hep böyleyim sende..