Çağrı

ben şiiri okurken şairin yüzüne bakarim şair benim yüzümü görmez şiiri okurken. böylesi tuhaf huylarim vardir. mesela. cemal süreya okurken cemal süreya sokağinin karşisindaki dimos cafede birami içerim yakin gözlüklerim burnumun ucunda bir gözüm şiirde bir gözüm sokağa bakar

hiç görmedim sokağa giren çikanin sol köşedeki mavi beyaz tabelayi okuduğunu 'cemal süreya sokaği'

ne mi alaka şimdi? şiir şair alaka ben iyi şiirlerde geçmiş şairleri de okurum şiiri yazan şairi okuduğum gibi.

ben tuhaf bir adamim şiir yazamam şiirden anlarim.

bunu ilk ustam 'özer dudu' keşfetmişti bende bu şairi ustama okutmam lazim.

kelimeler yüreği okşar gibi dokundu içime.

güzeldi yine

sevgiler.

haydi akalım dökülmüş bir şarap gibi geceye bin yıllık küplerimizi çatlatarak avuçlarımızda bulalım yaşamın izini terimizi sevdamıza katarak Şairin gönlünden unut hiç eksik olmasın.Yoksa ne ederiz?Umudunuz hiç tükenmesin dost.Sevgiler.😙😙😙😙😙

haydi akalım dip dalgalarına okyanusların rotasız bir gemi gibi /mülksüz ve çıplak ben bir kar suyu olayım sen sonsuz bir akak çıkaralım eski eylülleri sırtımızdan hüzünlerden aşklar sağarak

sizi takiplemek çok büyük keyif üstad.

"Karşı yakaya geçince, Karşıyaka'yı özlersiniz" ya, hemen karşıda Karşıyaka.

Çağırdığınızda gelir de sevgili, daha güzeli sizin ona gitmenizdir.

Şiirin coğrafyasında olmak bir başka etkiliyor okuru.

Kutluyorum.