Çağrı

yüzünün bir yarısına
öyle bir vurmuş ki güneş,
sen farkında değilsin,
ayna çatlar belki de baksan!
arkandaki karanlığın her izini
aydınlığa evirir,
sen farkında değilsin!
bir yarısı kırgın,içli...
bir yarısı ağlamaklı herkesten gizli!
ihanete uğramış sanki...
sanki zincirlenmiş eskiye!

neden insan içine çıkmıyorsun?
maskesiz çıkmıyor kimse
sana yine gülerler sanıyorsun...
evet,bundan bence!
kaldır yüzündeki perdeyi,
utansınlar gördüklerinden!
ah çocuk,bir yanın öyle aydın ki,
bu ışık içimi ısıttı!
genç ve çocuk...
baştan kaybedilmiş sayıyor oyununu
yaşlandım,hep öyleydim diyor...

aynalar kırılsın!
ilk kez ihanet et geçmişine!
bana çevir yüzünü...
karanlık yüzünle gülümse,
bir yanın zaten aydın!
onlar yolda mı ki yoldan çıkasın?
bırak,kafir ben olayım...
anlaşılamamanın ve anlayamamanın
bütün yılgınlığını silkele üstüme!
bitiyor kaç-göç,
bitiyor gizlenme!

(m.ya dairdir!)