Çakallarla Dans

sen de mi sindin be şairim
sen ki
şiiri bacak arasında arayan
baronlara inat
avazın çıktığı kadar hürriyet derdin


sen de mi yıldın
ki sen
umudumu sesine kattığım çığlığımdın



haklısın/ ki bilirim zordurlar
zira her sözüne muhalif
sayfalarca tırnak içi ezberleri var

onlar ki
birliğin ışığından bihaber
kurbağalarla dans eden ateşböcekleri

onlar ki
bildik söylemlerini eylem sayan
atını yitirmiş masabaşı süvarileri


korkuyu kın edip kör kılıçlarına
sığındıkları hep evrensel martavallar


hatta / o sarışın kurdu bile yok sayıp
üç beş kişilik hayranla
kendini lenin sanır /bu entel çakallar



hiç biri beğenmez diğerini
zira hepsi kendince en bi...
bundandır ellerindeki hazır yaftalar



demem o ki şairim
bizi o karanlık güruh değil
karanlıktan beslenen
işte bu cılız aydınlar susturuyorlar