Çalıntı Replikler

Sevişebilecek kadar somutlaşmışsa yalnızlık,
Ve doruğunda isyanlar biriktirmişse gece, dolunayın;
Korkmalı o gece anasondan ve beyaz bir kâğıttan...
Çünkü karakalem çalışmalar olacaktır,
Çalıntı replikler ve alışılagelmiş fakat hala yadırganan acılar üzerine...

Böyle mi başlamalıydı bu şiir
Sonra sen, benden bir dokunuş...
Ve asırlar kadar uzak mı olmalıydın.

Ben susuyorum.
Kaldırımdaki çocuk ağlıyor.
Silmiş bütün ayak izlerini üstünden,
Biri sokak lambalarını açık unutmuş,
Biri kendinden kaçıyordu soluk soluğa,
Biri de terk edilmişliğini terk edecek yer arıyordu
Anılar göçe zorluyor kendini, gölgelerini bırakıp bir ölünün yüreğine...
Zanlardan sanrılara,
Senden, armağan ettiğin yokluğuna gidiyorum sessizce.
Bir terk edilmiş sahil yalnızlığı tadında...

Vedayı beş geçe hüzünler misafir oldu odama...
Yalnızlık en mat renkleriyle pastelleştiriyor gecenin karanlığını
Ve şöminede ki çıtırtı bir melodi gibi geliyor uzaktan uzağa kulağıma...

Ben de boş durmadım sevgilim
Geceyi yalnızlıklara boyadım,
Yalnızlıklarımı sen rengine
Bırak! Toplama sensizliğimi.
Derli toplu dağınıklardan olmasam da olur,
Dağınık güzellerin dağıttığı adamlar gibiyim zaten...

Ben bilirim mahlasımı
Ve ellerime en çok yakışan güz rengi çiçekleri
Sonra hüzün kırağısı saçlarına
Kimsesiz papatyalar takmayı ben bilirim.

Üzülme sevgilim.
Bu hüzün benimdir artık.
Ona da ihtiyaç var sensizlik kadar...

Hem son kadehti bu.
Sana olan sensizliğime kaldırıyorum bu yalnızlığı...

Yine geldik işte sona ve biraz da sana...

Böyle mi bitmeliydi bu şiir
Sonra sen bana bir sensizlik
Ve kalabalık yalnızlıklar mı bırakmalıydın?


(Satılık Düşler Sokağı'ndan Çalıntı Replikler)
ANKARA

15 Kasım 2013 11 şiiri var.
Beğenenler (8)
Yorumlar (5)
  • 10 yıl önce

    Böyle mi başlamalıydı bu şiir Sonra sen, benden bir dokunuş... Ve asırlar kadar uzak mı olmalıydın.

    İşte genç şair her şiir bu yola düşünce dökülüyor sarı samanlı sayfalara ve şairler hep aynı durakta bekliyor kırılgan sözcükleriyle...

    Bugün bir daha okudum ve kutladım...

  • 10 yıl önce

    ben susuyorum,kaldırımdaki çocuk ağlıyor🙂 👍 insanı alıp götürüyor şiir hüzünler diyarı gibi biyerlere ama fazla takılmamak lazım oralarda o da ayrı mevzu. çok güzeldi,özellikle şiirin ismi ve de kelimelerin bütünlüğü oldukça lezizdi :) tebrikler.

  • 10 yıl önce

    / Düşlerimizi çalmışlardı zaten şair, biz de çaldık mı acaba...

    ne güzeldi şiir 👧

  • 10 yıl önce

    "böyle mi başlamalı bu şiir"

    şair çekincesi işte,umulanın az biraz (dediğime bakmıyorum fazlasıyla) ötesinden gelindiği aşikar.

    Önce bir girizgah,genel geçer gibi görünse de kendine has bir durum şairin... tıpkı "derdi çeken bilir, ağıyı içen" gibi...

    Gelelim şairin bir sor(g)u eşliğinde şiire başlamasına, ressam gibi mübarek (amiyane bir tabirle) hafızaya görüntüler çizmeyi başarmış,malumumuz oldu; gece,yalnızlık ve onsuzluk(bu yalnızlık öyle şununla bununla geçecek kadar basit bir yalnızlık değil, o yüzden onsuzluk ayrı bir dert yumağı olmuş edibin kalem tutan elinde.)

    Oldukça iyi bir içerik ve sunuştu okura...

    Sonra

    "böyle mi bitmeliydi bu şiir" bütünlüğü bozmadan aslına yaraşır bir biçimde noktalamış,olmasaydı belki eksikliği anlamazdık ama okuyunca bu sona bu tümce yakışırdı(mış) dedik... Ve sitem; naif... sessiz... bir başına...

    Okudum ve çok beğendim,tebriklerimle genç şair 👍

  • 10 yıl önce

    yalnızlığımız değil mi

    bizi kalabalıklaştıran anılarımız ve umutlarımızla

    geceler boyu dolunayı paramparça ettiren anlarda

    özlemlerimizle yüklü yüreğimiz değil mi kanayan

    tebrik ve beğenimle şair