Camın Kırılacak Siyonizm

İçim Türkiye

Bir zamanlar olduğum çocuk var
İçime sığamayan içimde

Bir çocuk çok afacan
Çok afacan bir çocuk

Bir eli ezan seslerini açıyor
Sapan öbür elinde

Tebessümlerine bomba düşen çocukları
Zekeriya ve Yahya'ları
Kan revan bakışları görünce

Ateşten bir cımbız
Etini koparıyor sanki

Sanki o değil
Karınca yuvalarına kırıntı koyan

Bir türlü durmuyor
Horoz gibi ötüyor çoğu zaman

Ben onu tanıyorum
Sakalı bıyığı terlese bile
Elindeki sapanı asla bırakmayacak

Siyonizmin camını kırınca
İşte o zaman rahatlayacak

Ben onu tanıyorum
Mazluma yardım etmek var soyunda
Yönü yarası
Gazze'ye doğru koşuyor
Hecelediği uzaklık
Bir elif bir kafiye boyunda