Can Bedenden Çıkınca

Can elbet çıkacak nasılsa bir gün tenimden
Pencerelerde gezecek ruhuma acırım !
Kokladığım güller bir bir düşünce elimden
Yas tutacak bülbüllerin sesine acırım !

Sevdiklerime hep uzun geldi mesafeler
İzime hasret kalacak yollara acırım !
Doymazdım, boynuma mercan gibi dizilseler
Boşluğa uzanacak ak kollara acırım !

Saatlerce bakardım gözlere, ela, kömür
Bu gözlerden sökülecek sellere acırım !
Herşey boş... Hayallerle geçti bir ömür
Düşlerimi götürecek yellere acırım !