Can Dostum

Zamanın en hızlı günleriydi
sokalarda iki candık biz
gölgeler bile destur alırken
kollardı melekler bizi

Çok gelirdi geçmeye şeytanlar
hani insan sıfatlı kara adamlar
ellerindeki kanı bulaştırdılar
ama geçemedi iki canı bu cellatlar

Bir ikindi ezanıydı okunurken adı
meğer seninmiş acıklı selası
sırtından vurmuş kahpe yine
bakamazken senin mavi gözlerine

nasıl bırakıp da beni aldı seni
biz hep birdik ayrılmazdık hani
şeytanlar bile saygıyla anarken bizi
toprağında bitmiş kan çiçekleri

Şimdi bak sokaklar ne halde
bende yitip gitmiştim bu mahalleden
şeytanlar yakıyorlar yine yolları
merak etme döndü yine can düşmanları