Can Dudaklarıma Tutunuyor
Özlemenin
Heveslerinde geliyor
İçime yeşeren güzelliğin
Akıl tutkularıma
Güneşte üşütüp
Gölgede terletiyorsun
Çürüyen sol yanımı
Eğilip
Bükülüyor
Serseri gönlüm
Gün
Öfke kanatıyor
Uzun yol çizgilerine sıkışan hasretinden
Uyuşuk gecelerime
Düşlerimde öpüyorum
Bütünselliğini
Katıp
Bedenini bedenime
Gözlerinde ben oluyorum
Ne üşüyen mesafeler
Nede
İşkence eden yalnızlıklar soluyor
Yaşamın renklerine
Can dudaklarıma tutunuyor düşlerimde
aşkı kendinde bu kadar yaşatabilmişse şair ... akıl odalarında düşten sisler gözleri perdeler tüm hasretliklere...
Güneşte üşütüp Gölgede terletiyorsun Çürüyen sol yanımı
en çok bu kısma takıldım..çok derin bir anlatım olmuş kardeşim... yüreğine sağlık..incilerin bol olsun...her daim...
yine güzel bir şiir di abim
yüreğine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍