Can Tınıları

Sarpa sarmış bir düğüm içindesin
Ellerin yokladığında boğazını
yutkunursun...
Tekrar kulaç can havliyle
nefeslerin yetersiz kalır
vurgun da yemezsin
uyanık da değilsin
öyle bir hal işte
ölü ile diri arası...
Kayyuma vardığında
mizansen bozmasın seni
rol yapmaya gerek yok
adam gibi dur
duraklamaların dönüm noktasında
yine bükümlü bir düşe yolculanırsın
eller boş, gözler yere doğru...
Adım, talandır bazen
Bazense celladı tüm cesaretlerin
sustuğunda boğazını esir alır
boğmak ister tükürüğün bile seni
Nedense
Hücrelerin bile sana karşı
Ya tanımıyorsun onları
ya da hiçbirine hakim değilsin
kabul et
bir tükürükte boğarım seni diyenleri
daha iyi anladın artık...
Dönüyorum yine şaşkın
Rüzgârlar hafifçe esmede
savurmada saçlarımı yerçekimine inat
Ve ben
hala aynı yerdeyim
Neden kalbimi kontrol edemiyorum?