Çanakkale

1914 yılında barut kokusu dörtbir yandan gelmeye başladı
Onbinlerce şehit düştü ağıt düştü evlere
Savaşmak onlar için bir çocuk oyuncağı idi
Ölmek ise onlar için mutluluktu

Şehadet şerbeti içip gülerek kendilerini derin bir kuyuya attılar
Kalplerine işlemiş Kuran-ı Kerim yazısı
Dua için açtıkları
Son tutunacakları eldik biz

Bitmeyecekti bu savaş bitmeyecek
Kalpleri hep o savaşta kalacak
Bir daha! bir daha! savaşa gidecekler
İşte o gün yine aynısı olmayacak çünkü onlar artık bir melektiler

Saçlarını okşayan analarını özleyecek
Benim arslan kardeşim diye bağrına basan abla ve abilerini
Özleyecekler!!!
İşte o gün Çanakkale Şehitleri olduklarını bilecekler