Canavar Geceler

ah ölüm yırtığı geceler
uykusuz
sersem
takılmış yıldızlar dalgasına
maverâi dehlizinde samanyolunun
hücreme tutuyor fenerini
mahkûmiyetimin avuntusu
yaldızlı gardiyan

bedenim arık
gözlerim karanlığa açık
sis perdeleri aralanır da
aydınlığı doğuran rüyada
bir aleme akarım

birden titrer vücudum
sıkıntı gark olur zihnime
sarar bir örümcek ağı gibi hayallerimi
yalnızlığım

Ne begonya kokusu sarar hülyalarımı
Ne de serpilir yatağıma umut
Loşu yırtarcasına
Yastık altı düşlerim çığlık çığlık

ne kadar da kördür duvarlar
gece lambası uçuk büyücü
kahkahaları tenimde siluet

ah bu sıcaklık yakacak beni
damarlarım yumru yumru
avuçlarım ıslak
tabanlarımdan çekiliyor ruhum
basamak basamak

bedenim bîtap
uykuya hasret
ah canavar geceler
yine göz kapaklarım
ışıkta mı kapanacak


İlyas YAĞCI