Canım Annem

Ben yedi aylık dogmuşum
İki kilo, birde yüz gram
Hastanede ölür demişler
Hilkat garibesi gibi bu, yaşamaz demişler.
Eve getirdiklerinde, akrabalarımız
Bu ne böyle çok çirkin
Artık büyüyünce bizim kızı gösterir
Seninkini evlendiririz demişler.
Daha yeni dogmuşken
Hayata tutunayım derken
Ölür deyip, çirkin deyip
Biricik annemide yıkıp
Sanki kaderimi onlar yazmış gibi
Konuşuuuup durmuşlar.
Ama annem hiç yılmamış, ugraşmış
Onların söylediklerine kulak asmamış
Her anne gibi yememiş yedirmiş
Giymemiş giydiemiş
Benimle gereginden fazla ilgilenmiş
Yılmamışım bende tutunmuşum hayata
İlk önce Allah
Sonra hakkını ödeyemeyecegim annem sayesinde.
Ben hayatım boyunca ne bir arkadaşa
Nede bir dosta ihtiyaç duymadım
Annemle sarıldık birbirimize
Herşeyin üstesinden beraber geldik
Hiç kimseye özelimi anlatmadım
Çünkü benim arkadaşımda dostumda annemdi.
Bana en iyi yolu, en dogruyu
Annem söyleye bilirdi
Öglede oldu zaten
Canım annem, canın hep sag olsun
Sağ ol ki ben senden daha çok şey öğrenebileyim.
Gencim sevdim hemde yedi sene
Belki karşılıklı bir dönem sonra karşılıksız
Onun için herkezi kırdım
Bana herşeyi veren annemi bile
Onu sevdim olmadı, saydım olmadı
Hatasız kul olmaz tabiki
Benimde hatam oldu, onunda
Ama seven insan bitiremez kaybetmeyi göze alamaz
Annemden ögle ögrendim
Hep ögle der o.
Ama ayrılacagız bir yerden sonra kopacagız
Ve benim yanımda ne kadarda kırsam
Ne kadarda üzsem gene annem olacak
oldu da...
Beni o toparladı
Gene olsa gene toparlar
Biliyorum ki ne olursa olsun
O benim yanım da olacak
Bende onun.
Derler ya hani:
Ana gibi yar olmaz
Canım annem seni çok seviyorum...