Canım Kanımsın

Gittin gelmezsin artık dinmez akar gözyaşım
Aradan yıllar gelip geçti senden uzakta
Yüreğim de özlemin çaresiz dertli başım
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Acısı tatlısıyla hep birlikte yaşardık
Yokluğa kanat ettik her güçlüğü aşardık
Bir araya gelince mutlu olup coşardık
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Kulağımda aynı ses ritimle çalar durur
Okşayan buselerim yanaklarımda kurur
Yokluğun beni vurur ciğerimi kavurur
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Sığındığım limandın yabanlar göz koyarken
Kim beni korur kollar sırtlanlar göz oyarken
Yalanlarla kandırıp sözlerle göz boyarken
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Bıraktığın ev bahçen ela gözlüm sen kokar
Pencerenin önünde hayalin bana bakar
Vedasız ölüm meğer ateşler gibi yakar
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Hem ağlar hem gülerim ya iç çektiğim ahlar
Resmin duvarda gözler yavrum der gibi vahlar
Uykusuz gecelerim hiç olmuyor sabahlar
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Avuçlarında hala sıcaklığın dururken
Solan her yaprağımı rüzgara savururken
Ben ömrümü doldurdum ardın sıra çürürken
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta

Anacığım yaşarken can katardın kanıma
Can merhem olamadım o ağrıyan canına
Ukbada buluşursak al benide yanına
Canım kanımsın dedin şimdi kara toprakta