Canım Kızım

soğuk ocak gecelerinden bir geceydi,
seni ilk elime verdiklerin de,
ufacık ağzını büzmüş sanki kızıyor gibiydin bana.
daha sıcak bir gün yok mu? der gibiydin sanki.
önce sevinç gözyaşlarım geldi,
peşinden ise
sana sağlamak zorunda olduğum geleceğin,
korkusu sardı tüm benliğimi.
işte böyle merhaba dedin dünyama.
ilk hastalanışın,
uykusuzluğumun tatlı sebebi olan
bana huzur veren ağlamaların.
her geçen an hayatımın vazgeçilmezi oldun
ve ilk okula başlayışın,
ilk kavgalarımız seninle
ilk küsmelerimiz
ilk kırgınlıklarımız
hep sevdim seni kızım
hep seveceğim
ama unutma ki
bir gün
evet bir gün
bende öleceğim
işte o zaman nafile olacak ağlamaların
seni çok seviyordum baba demelerin
hiç bir şey geri gelmeyecek çünkü
ve ben senin güzel gözlerine doyamadan
yaşlandığımda yanında olabilmek keyfini tadamadan
dünyandan ebediyen gideceğim...