Canım Yanıyor
ne kadar stemler etsem'de
her gece,sabahlara kadar içip
küfretsem'de gidişinin ardından,
geçmiyor yüreğimin yangını,
dinmiyor öfkem,
kan kusuyorum
küfre bulaşmış nefretimle sana,
lanetler yağdırıyorum her gece,
sen benim iyikilerimin sahibiyken
nasılda canımı yaktın böyle..
ve nasıl çığ gibi büyürken aşkın içimde
böylesine nefretim oldun söylesene..
şimdi ben
yetmiş iki dilde yazıp'ta
kus'sam öfkemi sana
geçermi kızgınlığım,
dinermi öfkem
ulan,tek sevdiğim
,tek gerçeğim derken
nasılda kandırdın beni,
elinden şekeri alınmış bir çocuk
ayağından vurulmuş bir ceylan gibi,
biraz ürkek,
biraz kırgın,
hala gidişinin ardından canı yana yana,
yolunu gözleyen aptal bir aşık,bıraktın
oysa pimi çekilmiş bir hayat yaşıyordum
ha patladı,ha patlicak diye beklerken,
dam dan düşer gibi girdin hayatıma,
tüm dengeleri alt üst ederek,
hani,taşlaşmış kalbime,
sevgi tohumları ekerek.
ömrümü avuçlarının içine alarak
kendine nasıl'da bağladın beni,
şimdi karşıma geçmiş,
üzülme zamanla herşey geçer mi diyorsun
otobüs beklemiyorumlan,
acı çekiyorum acı,
canım yanıyor
şu küçücük kalbim
bedenime sığmıyor,
ardı ardına sardığım cıgalar,
başımı döndürmüyor.
bitkisel hayata girmiş ruhum,
can çekişiyorlan can çekişiyor....