Canın Sağolsun Gülüm !...

Canın sağolsun gülüm
Canın...
Biz bunada katlanırız.
Bu ne ilk,
Ne de son bizim için,
Her zaman olduğu şekliyle yine,
Çekeriz sinemize....
Ama şunu bil ki,
Ne sen ilk,
Ne de ben ilktik...
Süre gelmiş bir düzen bu,
Her zaman olduğu şekliyle,
Alışıla gelmiş kaypak bir düzen,
Herkes birbirinin yuvasını yapmakla,
Herkes birbirinin ayağını kaydırmakla meşgul.
Bu düzeni ne sen,
Ne de ben düzeltebiliriz...
En iyisi uymak bu düzene.
Belki uyum zorluluğu yaşayacağız,
Ama olsun ne çıkar ki,
Zaten eninde sonunda
Biz uymasakta
Düzen bizi kendine uydurmayacak mı...
Bu düzenin çarkı öyle bir kurulmuş ki,
Çarkının her dişi keskin bir bıçak,
Arasına yeter ki almaya görsün bir nesneyi,
Aynen bildiğin şekliyle un-ufak eder her şeyi...
Eeee bizde o düzende yaşamaya mahkumsak,
O halde neden bu inat,
Neden hala bu çarpık düzene haykırış...
Bırak gülüm bırak artık sen de,
Bırak şu inadını da,
Uy sen de diğerleri gibi düzene...
Yoksa her direnişinde,
Her çırpınışında,
Yeniden yıkıma uğrayacaksın,
Yeniden yaşamın silsillesini yiyeceksin,
Yeniden acılara gömüleceksin...
Yahu daha bıkmadın mı...
Yeniden doğup,
Yeniden ölmekten...
Bırak artık bırak şu inadı,
Bak elle gelen düğün bayram,
Herkes halinden memnun,
Sen de katıl onlara,
Malum her zaman olduğu şekliyle yaşa her şeyi,
Düşünme ne dünü ne de geleceği,
Bırak her şeyi oluruna,
Salla gerçek bildiğin her şeyi sırtından arka,
Doymaya çalış sahtede olsa,
Bu düzenin sevgilerine,mutluluklarına,
Beni ise boşver,hiç düşünme,
Ben miadi dolmuş bir fi,
Yeri geldi beni de salla,
Yeter ki sen mutlu ol,
Yeter ki...
Canın sağolsun gülüm !...