Çapkın Kadın
Kelimelerimi avuçlarıma alıp taş yapıyorum, su da sektirmeye
Gitsin gidebileceği yere kadar diye
Bakıyorum ki hemende batıvermiş
İlk cümleme isyan diye
Yani başladığım yada bitirmek istediğim her şeyde ;
Bir roman mesela ya da zoraki aldığım bir albüm gibi
Sen varsın
Senin adının böyle şiir dizelerine veyahut bir roman kahramanına dönüşmesine
içten içe öfkelendiğim zamanlarda
İlk cümlemi hatırlıyorum
Başlıkta adının anlamını anlamadığım bariz belli kelimeleri yanyana koyamayışımıda,
daha da güzeli bir cümle kuramayışıda acizliğim olarak alıyorum.
Sonuçta hemen sonuca gelemem ama,
Hadi, söylemeliyim
Seni seviyorum
Aslında herşey şimdi başladı,
Moda da modaya uygun olmayan tranvayın en çirkin yerinde, ayaktaydık benim seni sevdiğimi düşündüğüm o anda;
O anda betondan artan kalan sahilde çocuk ayakta
Biraz daha öyle kalsa bir dizi veya film çekiliyor sanırdım
O çocuğun mutluluğuna dair ya da o manzara havasına
Issız adam havasındayken hava
Kimdi kimbilir taş sektiren o suda acaba.
Tramvay geçip gidiyor sadece durması gerektiği yerleri hatırlayarak
Ve benim saygım büsübütün artıyor ona
Giderken varış noktasına
En güzelini yapıyor arkasına bakmayarak
Aklımdan geçenleri avuçlarıma koysam
Avuçlarımda ilk sen olursun
Geriside yukardaki dizeler.
Çapkın Kadın da aklımın yarın ki çıkacak sayfasında
Manşet.