Çatılar

Kaç saçı kuruttunuz siz çatılar
Kimleri güldürdünüz ali nazik gibi yüzler
Düş avlularımın üstünde dolaştınız yıllarca
Yıldızlarımızı, gecelerimizi katlettiniz hunharca.
Şimdi çatımıza bakanlar görürler ahşap ve tuğla.
Yağmur damlalarına karışan pembe düşlerden eser yok
Kılık kılık evlerin üstünde nakarat gibi...
Sarışın yalnızlıkları anlatınız esmer esmer...
Sahipleriniz habersizce gecelerken
Şimşeklere, karlara göğüs gerdiniz
Yağmurları tutukladınız teker teker
İçinizde yaşanırken kaos geceleri
Dışınız ise ahşap ve tuğla...
Hani sizlerdiniz bu yetim sokakların bekçisi
Ama unuttunuz çaresizce geceleyenleri
Camii avlularında, kamyon kasalarında...