Çatlak Testi

Bitkinim.
Bir sonraki sabah umut vardır demekten.
Hasadı kurda kuşa kaptırmış
bir çiftçi kadar yitiğim.
Bel kemiğim çatlamış,
Kaburgam cigerime batarcasına kaybetmişim.
Kim kaldıysa nefes alan,
Bütün sokak lambalarımı bir bir kırmış.
Kendi elimle boğmuş gibi
yitirmişim ne varsa.

Bazı açıların dili yoktur.
Hüzün sessizce gömülür gözlerine.
Bir resim kalır geriye,
Yaşanmamış bir ömre ah dedirtten.
Bir an bırakır peşinde.
Ne kadar koşsanda ulasılmayan.
Ve bir sessizlik düşer geceye,
Karanlığını içine işleyen.

Heybenim bir cebi ayrılık,
Bir cebi acıyla dolu artık.
Bitmiyor kanayan yaralarımın yolculuğu.
Bu yolculuk,
Hayatımın tam orta yerinden.
Ömrümden alır götürür beni.
Aç sırtlan lar geceme ağu damlatır.
Kahpe kader yazıcıları dualarımı kanatır.

Sahibinden yetim kalmış hikayelerin yarası.
Kırlangıç sürüsünün bitik rehberiyim.
Eğrelti bir gülüş,
Olmayacak bir düş.
Ayak tabanlarını yaran
cam parçalarınin hüznüyüm.
En iyi ben bilirim
Ömrümün beline inen bir kırbaca tutunup
Kalmanın acizligini.
En iyi ben bilirim.

Içimden özümü,
Dilimden sözümü.
Günümden umudumu çaldılar.
Kalbime kapanmaz yara,
Içime hayal kırıklığı aşıladılar.
Bahanesi bitti artık yorgun yüreğimin.
Taşıdığı suya ihanet eden,
Catlak bir testiyim artık.
Taşıdığı suya ihanet eden,
Çatlak bir testiyim artık.