Çayır Vurgunu

Toz yuttum patoza sapı atarken
Ciğer tozdan yandı güneş batarken
Çayır vurmuş beni bilemedim ben
Çayırın üstünde yorgun yatarken

Sağ yanım tutmuyor doğrulamadım
Bir daha çayıra sarılamadım
Patoz çalışıyor sap dövülecek
Harman yerinden ben ayrılamadım

Teke belden aştım gittim doktora
Doktorun verdiği haberler kara
Ciğerin sağına leke bırakmış
Çayır vurgunundan aldığım yara

Tutmuyor bedenim gözüm morardı
Buğdaya benzeyen tenim sarardı
Yedim iğneleri gezemez oldum
On dokuz yaşımda hayat karardı

Ümidi kesmişler bakmaya gelen
Bir tek anam vardı derdimi bilen
Sevdiğim gözümün önüne geldi
Direndim ölüme hani kim ölen

Kırk gün yataklarda yattım kalkmadan
Gece gündüz anam baktı bıkmadan
Yarimin haberi yok uzaklarda
Görebilsem derim canım çıkmadan

Hava bozulunca olur daraltı
Gözümün önüne gelir karaltı
Ateşler basıyor terler akıyor
Nefes alamıyom çöktü bunaltı

Mevlâm ömür vermiş kalktım ayağa
Yolda yürür iken bindim dayağa
Yağmurlar yağınca nemli havada
Yedi yıl çıkmadım dertten sokağa

Yediğim vurgundan kırılsada dal
Tutundum hayata bakta ibret al
Derdime en güzel merhem olacak
Anamın elinden içtim sütle bal

Ayaktayım halâ derdim olsada
Çayıra yatmanın izi kalsada
Önce Allah sonra sevgiyle aşkla
Yaşıyoruz dertler bizi bulsada

Kendi hayatımdan bir kesit.

06/05/2011