Cazbant

Kökleri içimde saklı
felaket senaryolarının en ortasında
gündüzleri şuleler çıkaran bir metafor yaparım
yastıkları dağıtıp

müziğin evrenselliği bir kez daha gösterir kendisini
bestelerim fısıltının tatlarını
bemollerim tütsü kokulu
hayallerin hakimiyetinde kavga edercesine tartışılır
masallar yürekli insanlara göredir
hissetmelisin
masalsı müziklerin yakıcılığını

bu zihniyet yapısı
kıyıya vuran çocuk cesetlerini ayrıştıramaz
hayal olarak görür
acının heykelini
ellerinden öpüyor hocalarının
gerçeği hayalden ayıran çocuk

buğday kokan evler
yoksulluğa açılan pencereler
ve
yetimhane günlerini okur zihni
sonra orkestra şefi olarak çıkar karşımıza

günler çabuk geçiyor artık
ne var
bir oryantal dansında
bizi bu kadar çeken

alt üst oluşlar kısa mesafeli
kafa karışıklıkları yükseliyor
öfke hasatından nasibini alan kimse yok henüz
jilet çiğneyen kıza bir alkış da biz katıyoruz

her şey müziğin ritmine uygun
cazbant neşeli
cazbant eski zamanlarını özlüyor
dünyadaki yerini sorgulamaya devam ediyor.