Cehennem

Umurumuzda değil cehennem ateşleri,
Dönen pervaneleriz, ateşe koşuyoruz.
Yakmaz yüreğimizi çöllerin güneşleri,
Ölüm bize düğündür, çileye pişiyoruz.

Aşk sefilleriyiz biz, sevda sürgünleriyiz;
Bir Leyla bakışının onmaz vurgunlarıyız;
Yanmak dileğindeyiz, umut yorgunlarıyız;
Otağımızda ocak, narına düşüyoruz.

Yüce dağlardan gelen, bir uslanmaz nehiriz,
Sevmenin üstadıyız, sevilmede mahiriz,
En güzel besteyiz biz, kızıl gonca şiiriz,
Bir üstadın telinde yürekten coşuyoruz.

En saf gönülleriz biz, yâr bizi hep kandırır,
Divane başımızı bir sözle uslandırır,
Yanımızda nâzende, saklanır kıskandırır,
Bu cehennem gönülde coşkun can taşıyoruz.

Gecelere hapsolduk, şafağa düşemedik,
Tutsak olduk gözlere, dudağa düşemedik,
Köşemizde büzüldük kucağa düşemedik,
Yâr bizi sarmadı, kaynarken üşüyoruz.

Bakmayın halimize, içimizde savaş var;
Menzile varamadık diye büyük telaş var,
Vuslata eremedik, gözümüzde yaş var;
Böyle yüce aşk için ölürken yaşıyoruz.