Cehennem Deniz Kancada Iki Balık

Sakar bir doktorun elinde kalan iki yürekti bizimkisi.
Ne dikiş tuttu,ne de nakledilebildik başka bedenlere.
Hastane girişlerine asıldı suskunluğumuz,
Hemşirelerin sus işareti yerine dudaklarımızdaki dikenli tellerle dünya barışına mesajlar veriyorduk.
Sürekli Zeki Müren dinliyor,
Ateşler içinde sevişiyorduk morg duvarlarında.
Sanırım tanrı limonu fazla kaçırmıştı acılarımızı azaltırken, belki bu yüzden ekşidik..
Ekşiyen yüzünü sıyırıp karadenize attılar,
Ben gözlerimi akdenize bağışladım.
Bu yüzden karadeniz bu kadar hüzünlü ve akdeniz o kadar tuzlu.

Anonim takılan bir şiir oldum sonra kitapçılarda,
Sen ısrarla beni okumayan kültür abidesi..
Ülke kültürünü geriye çektiğimiz için,
Kapalı gişelerde +24 bir sahnede utanıyoruz şimdi..

Cehennem soğuk.
Günahlardan yapılma bir misina yalnızlığına,
Kazanana "daha az intikam" vaadleri içinde sürekli birbirimizi suçluyoruz.
Kanayana kadar sevmeye devam edecektim dudaklarını.
Zihin aramdaki intikam kabardığı an,"dur" demeyecektin.
Buradan da "Gideceğim" diye bir söz çıkacak diye dudağından,
İki dudağının arasından içine kaçtım.
Ben içindeyim;misinanın kesip kopardığı yüreğinin kanlarını temizliyorum şimdi sevgili.
Sırf "daha az intikam" al diye benden...