Çek Git
Uçuklat geceyi dudagından..
Gir koynuma..
günahlarını bırak nefesime
sonra ruhumu al, kapıyı çarp
beni kendimden çıkar
ki sana dönüşlerim lal olsun...
toplama beni paramparça kalayım düşlerimle
çıg gibi ört üstüme yalnızlıgını
beni düşünme ar/sızım...
çek git...
ben simetrik acılar kazıyorum bileklerime
demliyorum sana dair tüm şiirlerimi
gayya kenarında..
faili meçhulünde bir cinayetim
üstümü geçmiş zaman ekiyle ört..
dagılsın yar!! dagılsın nasırlaşmış tüm yollarım
çıglıgımı al öyle git..
kısılsın ses/im
kinim sessizligimde kalsın.
YOZLAŞMIŞ ALNIMIN ÇATISINDA YAZGIM
saçlarınla süpür geçmişimizi
tüm anılarımızı çarmaha ger...
pas tutsun ellerimiz
yosun tutsun gözyaşlarım avuçlarında
YAR GÖZLER(İN)DEN (T)UZAGA DÜŞÜYORUM....
soframda hüzünlerimle üşüyorum
kan damlatıyorum tabagıma
dirhem dirhem azalıyorum..
okudugumuz tüm kitapları sayfa sayfa
savuruyorum pencereden gecenin bir yarısında
kimini uçak yaptım
kimini buruşturup attım..
kaldırımlardan adımlarını kazıdım.....git!!
çek git...
Biraz arabesklikten uzak kalabilse beğendiklerim arasına tereddütsüz alırdım bu şiiri. Sevgili Şair, yer yer zirve yaparken sonlarda yerde olmak niyedir! Tebrikler...
Çek git/me demişsiniz .Modern şiirin ustalığını buldum dizelerinizde. içerikte hiç dalgalanma ya da kopma yok ve imgeleriniz sağlam oturmuş.bir isyan ve özlemin şiiri olmuş. tebriklerimle.