Çek Hayat Tetiğini

gece karanlığa bürümüştü kendini,
zaman aşımına uğramıştı gündüzler,
ne kadar incitmişti gün içinde kimbilir !
sevdayı,heyecanı,ve geleceğimi.
bu nasıl bir hayattırki !
ne başı ne sonu belli,
hep besledim yıllardır,
dost diye hüzünleri;
hayat çoktan geçmiş kendinden,
yitirmiş geleceğini;
çek hayat tetiğini..!
çek vur kendini.


çekildi gözyaşlarım,kurudu pınar!
ayrılık var kaderde,gördüğüm kadar,
kiraz renkli şafaklar yok..
sökmüyor artık eskisi gibi,
sevemedim acıları !
söyleyim ben söyleyeceğimi,
sonra çekin benim ipimi,
bir gönülde bulunmadan,
yabir göze yaş olmadan;
belli et hayat,artık rengini;
çek hayat tetiğini,!
çek vur kendini.


duyguların şairi
boyabat"lı.